Xubílase o mestre Eduardo Álvarez Blanco

Eduardo Álvarez Blanco ca. 1974

1988, no catálogo da Expo "Esmaltes internacionales 3"
no Kiosko Alfonso

Corenta anos despois de incorporarse como mestre de Ourivería na Escola de Artes e Oficios de Vigo, o vindeiro 22 de marzo xubilarase Eduardo Álvarez Blanco.

Eduardo, nado en Vigo en 1950, comezou a exercer a docencia na Escola no ano 1974, substituíndo ao titular da praza daquela, Ángel Mareque, seguindo unha tradición xa impensable na actual administración pública: a da herdanza do mestre no aprendiz, pois fora como alumno de Artes e Oficios como Álvarez Blanco iniciou a súa prolongada relación coa nosa Escola.

Eduardo é xa o derradeiro representante en activo da Escola de Artes e Oficios anterior á xeira do que foi a Universidade Popular de Vigo; coa súa marcha váisenos así, tamén, unha parte da vella cultura docente que impregnou a histórica Escola durante décadas de case heróica profesionalidade.

Non é só, pois, un mestre máis que remata dignamente a súa etapa laboral, senon tamén un símbolo daquel xeito apaixonado de entender a formación e da concepción desta institución coma a convivencia nunha gran familia composta por mestres, alumnos, ex-alumnos e persoal non docente, unha sorte de gardáns do segredo que atesoura a entidade educativa máis antiga da cidade de Vigo, cunha historia ininterrumpida de case 130 anos.

Hoxe, grazas a mestres como el que souberon conservar o espírito do legado de compromiso coa sociedade que lle dá sentido e soporte, a EMAO é xa unha institución plenamente integrada no seu tempo, que é quen de xunguir o valor da súa historia coas esixencias da contemporaneidade, e que ofrece á cidade non só un lugar de formación especializada, senon tamén unha fonte de actividade e un recurso valiosísimo de coñecemento colectivo no ámbito artístico, artesanal e cultural.

O venres pasado, a xente de agora e de antes, mestres, persoal administración e non docente, en activo e xubilados, reunidos nunha cea de amizade, despedímolo co agarimo que merece, desenxándolle toda a felicidade na súa nova etapa vital e esperando que manteña unha viva e activa relación con esta institución, de xeito que poidamos seguir aproveitándonos do seu coñecemento, experiencia, compañía e, sobre todo, do seu amor pola transmisión do saber artístico e artesanal. Ao discurso de despedida aos asistentes esa noite pertencen as fotos que seguen.

Sorte e moita vida, Eduardo... e ata sempre!

Rafael Ojea Pérez, director en funcións da EMAO

Fotos: R. Ojea