No seu libro "O coñecemento segredo" Hockney suscita unha tese ciertamente revolucionaria, pois adianta en
varios séculos as datas aceptadas para a utilización de instrumentos
ópticos na execución de cadros.
Ata o momento, a opinión dos expertos era que só a partir do século XVII
e en casos moi concretos -adoitaba citarse a Vermeer ou Canaletto-
empregouse a cámara escura. A tese de David Hockney é que desde comezos
do século XV moitos artistas occidentais utilizaron a óptica -espellos e
lentes, ou unha combinación de ambos- para crear proxeccións vivas que
servisen de punto de partida ás súas creacións. Concretamente, entre os
anos 1420 e 1430, nalgún lugar do norte de Europa, empezouse a
desenvolver a súa técnica, permanecendo como un coñecemento máis ou
menos segredo ata que se filtrou nalgúns obradoiros de Italia.
... "O coñecemento segredo" non trata só das técnicas perdidas dos grandes
mestres. Tamén trata do presente e do futuro. Fálanos de como vemos,
arranxamos e construímos imaxes hoxe en día nunha época de manipulación
informática. A través dunha procura constante, cuestionando as ideas e a
práctica herdadas, e sen dar nada por suposto, Hockney ábrenos os ollos
e fainos ser conscientes do xeito en que percibimos e representamos o
mundo"
Ningún comentario:
Publicar un comentario